Echte Britse inburgering – Deel 3

Groot-Brittannië is een geweldig (en een tikkeltje vreemd) land. Toen ik elf jaar geleden Nederland verliet om naar het Verenigd Koninkrijk te verhuizen was ik bereid om eventueel witte bonen in tomatensaus te eten en om voor het eerst in mijn leven ordentelijk in een rij te gaan staan, maar er waren veel facetten van het Britse leven die ik enkel en alleen aan den lijve kon ondervinden.

Hieronder staat het derde deel van mijn observaties van het Britse leven:

1. Het lijkt gebruikelijk te zijn om ‘wahey!’ te roepen wanneer iemand iets in een pub op de grond laat vallen. Heb je je glas bier laten vallen? Wahey! Gaat iemand in de daardoor ontstane plas bier onderuit? Wahey!
2. Het is een moderne mythe dat Eskimo’s duizend woorden in hun vocabulaire hebben staan voor ‘sneeuw’. Hoewel dat waarschijnlijk niet waar is, heb ik de indruk gekregen dat de Britten duizend woorden hebben voor ‘dronkenschap’. Hammered, plastered, shit faced, pissed as a fart, rat-arsed, trollied, sloshed, wankered, wrecked… Zo beschouwd denk ik dat het mogelijk is dat het er meer dan duizend zijn.
3. Britten kijken uit naar Kerstreclames van winkels waar ze werkelijk nooit heen gaan
4. Er lijkt een soort samenzwering te zijn tussen wegwerkers en de autoruitindustrie: wanneer een wegdek aan vervanging toe is, wordt er doorgaans niet besloten om te asfalteren. In plaats daarvan wordt er een soort grind op het wegdek gestrooid wat auto’s moeten ‘inrijden’. Vanzelfsprekend betekent dit dat jaarlijks talloze steentjes op de voorruiten van auto’s belanden, waarmee natuurlijk alleen Martin van Carglass blij is (ofwel Gavin van Autoglass op z’n Brits)
5. Veel Britten maken smalende grappen over mensen die bij Primark winkelen. Wat ze daar doorgaans niet bij zeggen is dat diezelfde mensen zelf vaak ook bij Primark winkelen
6. Twee magische woorden die bijna elke Brit blij kunnen maken: ‘beer garden’ (ofwel ‘biertuin’ – een grasveld met bankjes achter de pub waar je in het zonnetje (of met paraplu) een biertje kunt drinken)
7. Behalve dat Kerst een populaire feestdag is, is het ook een rustdag wat betreft kooplust. Alle decemberdagen voor 25 december staan in het teken van het kopen van cadeau’s en eten. De dag na Kerst (Boxing Day) staat in het teken van… nog meer dingen kopen (en het eten van alle hapjes die je de dag daarvoor niet meer naar binnen kreeg. Waarom Boxing Day zo heet weet ik na al die jaren overigens nog steeds niet)
8. Elke week is er in het Britse Lagerhuis de zogeheten ‘Prime Minister’s Questions’ waarin de oppositie vragen aan de premier kan stellen. In de 11 jaar dat ik hier woon kan ik eerlijk zeggen dat ik nog nooit heb gezien dat een vraag ook daadwerkelijk werd beantwoord. Volgens mij kijken veel mensen elke week naar de PMQs om te zien of deze ‘het grote moment’ komt waarin de premier een echt antwoord geeft op een vraag.
9. Tijdens de jaarwisseling wordt er nauwelijks vuurwerk afgestoken. Het meeste vuurwerk wordt afgestoken in november, op de dag waarop overal in het land vreugdevuren worden aangestoken waarop beeltenissen van een man worden verbrand die honderden jaren geleden faalde om het parlement op te blazen. Britten staan (op een zeer veilige afstand) rond zo’n vreugdevuur met een schreeuwend dure hotdog in de hand, om daarna (op een nog veiligere afstand) naar het vuurwerk te kijken dat daarna wordt afgestoken. Dat laatste gaat hand in hand met een vrij nieuwe traditie, waarin Britten zich op Facebook beklagen over het vuurwerklawaai.
10. Er is geen gescheld en gevloek op televisie voor 9 uur ‘s avonds. Dit lijkt echter averechts te werken; je hoeft alleen maar naar de Twitter Bio’s te kijken van veel Britten waarin vaak ‘ik houd van schelden’ staat.